Her gün gelen şehit ve yaralı haberlerini işitmek, gencecik yavrularımızın toprağa verilişini çaresizce izlemek, gözü yaşlı ana ve babaların feryatlarını görmek ve her defasında "başımız sağolsun" demek zorunda kalmak bizi harap ediyor.
Milletimizin birlik ve beraberliğini yıldırarak bozamayacaklarını biliyoruz; ama Dağlıca'da, Iğdır'da, Cizre'de ve diğer vatan topraklarında daha top oynayacak, sevdalık yaşayacak yaşlarındaki kınalı kuzuların toprağa verilmesine hangi yürek dayanabilir? İster 1, ister 5, ister 16 kişi olsunlar; bu acıya kayıtsız kalmamız mümkün mü?
İsteriz ki bugün gençlerin umutlarını, eğitimlerini, spor aktivitilerini konuşalım. İstiyoruz ki bu yavrucaklarımız vatana karşı vazifelerini yaşayarak ödesinler. Ama olmuyor işte...
Bizim huzurumuz ve güvenliğimiz için yitirdiğimiz Mehmetçiklerimize Allah'tan rahmet; kederli ailelerine ve milletimize sabır ve başsağlığı; yaralılarımıza acil şifalar diliyoruz.
Umuyor ve diliyoruz ki canımız acıyarak yazdığımız bu taziye mesajını bir kez daha yazmak zorunda kalmayız.
Tuna Spor Kulübü
